امام در حال تنظیم پوزیشن لایشه برای انجام فریضه عبادی سیاسی 69 بودند که عبدالله ابن ابی دی اس ام ! بر ایشان وارد شد و پرسید: یابن رسولولا. چرا اینقدر پز علم اجدادتان را میدهید؟ چه موضوع علمی را آنان کشف کرده اند که به درد بشر بخورد؟ حضرت کظم غیظ ملیحی کرده و در حالی که تکه مویی را از روی زبانشان میزدودند فرمودند: ببین پسرم. همه چیز رو باید در زمان خودش سنجید. مثلا توقع داشتی جدم صادق روی شکافت اتمی کار کنه یا موشک قاره پیما طراحی کنه؟ ظرف علمی آن زمان کوچیک بوده دیگه. ابی دی اس ام پرسید: خوب چرا بین همان مباحث علمی آن زمان ائمه گیر دادن به بول و غائط؟ اشک در چشمان امام حلقه زد و گفت: این هم نشان دیگری از مظلومیت اجدادم است. بین این همه ظرف فقط ظرف بول و غائط گیرشون اومده!!
حلاوت الاستمنا - ص 69
از ناقشتاین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر