روزی امام نقی به همراه جمعی از فلاسفه بزرگ اسلام (حجت الاسلام ابولاشی، آیتولاه عفیر و گدای مسکین) به بحت پیرامون اصل امامت پرداختند. هر کس سخن نغزی به زبان می آورد تا آنجا که امام از شدت بیضه نوازی های فلسفی صحابه خمار شدند و با قاطعیت فرمودند: آقا اصلا به نظر من باید بدیم روی سنگ قبر همه ائمه پیش از من بنویسین گاو!... بدبختا نه مغزشون کار میکرد که بتونن یک ساعت تفکر کنن، نه عمرشون کفاف داد که بتونن 70 سال به عبادت بپردازن.
نقل متواتر است که در همان لحظه گاو عظیم الجثه ای در محل حاضر شد و ضمن ارائه گزارش معتبری از مقایسه ضریب هوشی ائمه شبکار با گاوهای دامداری اصغرآقا اینا، با زبان عربی فصیح، اصل امامت را مورد عنایت گسترده قرار داد.
منبع: تاریخ تفکر در اسلام
از صیغه مضارع نقی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر